آیا هیومیک اسید می تواند جذب سایر مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر را تحت تأثیر قرار دهد؟
کود هیومیک اسید به‌عنوان یکی از اجزای اصلی مواد آلی خاک، نقش کلیدی در بهبود ساختار خاک و کارایی جذب مواد مغذی توسط گیاهان دارد. تأثیر هیومیک اسید بر جذب مواد مغذی مانند نیتروژن و فسفر به چندین مکانیزم مرتبط است.
تأثیر کود هیومیک اسید بر جذب نیتروژن
کود هیومیک اسید با بهبود خصوصیات فیزیکی و شیمیایی خاک، از جمله افزایش ظرفیت نگهداری آب و بهبود ساختار خاک، شرایط مناسبی را برای جذب نیتروژن فراهم می‌کند. این ترکیبات همچنین با بهبود فعالیت‌های میکروبی خاک، تجزیه مواد آلی و تبدیل نیتروژن آلی به فرم‌های معدنی قابل جذب مانند نیترات و آمونیوم را تسریع می‌نمایند. همچنین، هیومیک اسید می‌تواند با تشکیل کمپلکس‌های قابل حل با کاتیون‌ها، از تثبیت نیتروژن توسط ذرات خاک جلوگیری کرده و در نتیجه دسترسی گیاهان به این عنصر را افزایش دهد.
تأثیر هیومیک اسید بر جذب فسفر
جذب فسفر به دلیل تشکیل پیوندهای قوی با کاتیون‌های فلزی مانند آهن و آلومینیوم در خاک‌های اسیدی و با کلسیم در خاک‌های قلیایی محدود می‌شود. هیومیک اسید با تشکیل کمپلکس‌های محلول با این کاتیون‌ها، می‌تواند از تثبیت فسفر جلوگیری کرده و دسترسی آن را به گیاهان افزایش دهد. همچنین، هیومیک اسید می‌تواند با افزایش فعالیت میکروارگانیسم‌های حل‌کننده فسفر، به تبدیل فسفر نامحلول به فرم‌های قابل جذب کمک کند. این میکروارگانیسم‌ها به‌ویژه در ریزوسفر گیاهان فعال هستند و با تولید اسیدهای آلی و آنزیم‌های فسفاتاز، فسفر آلی و معدنی را به فرم‌های محلول تبدیل می‌کنند.
در نتیجه، کود هیومیک اسید می‌تواند از طریق بهبود ساختار خاک، افزایش فعالیت میکروبی و جلوگیری از تثبیت نیتروژن و فسفر، جذب این عناصر را توسط گیاهان بهبود بخشد و کارایی استفاده از کودهای نیتروژن‌دار و فسفاته را افزایش دهد .
